Σημαντικά Γεγονότα και άλλα.

Εκτύπωση
Τελευταία Ενημέρωση στις Πέμπτη, 01 Αυγούστου 2013

 

Πριν το 1600 —άγνωστο πότε και υποθετικά το 1400— χτίστηκε το παλιό χωριό, δύο χιλιόμετρα βορειότερα του σημερινού, το οποίο εγκαταλείφθηκε μετά από σεισμό και καθίζηση. Γύρω στο 1600, κτίσθηκε στη νέα θέση το σημερινό χωριό.


σχέδιο-175718ος αιώνας.

Το 1705, πλήττει την περιοχή των Μαστιχοχωρίων μεγάλη ανομβρία που διαρκεί πολλούς μήνες μέχρι και το καλοκαίρι. Προκαλεί ζημιές στην παραγωγή μεταξιού και στα σιτηρά.

Γύρω στο 1720, το χωριό πλήττεται από πανώλη και σχεδόν ερημώνεται. Λόγω της ερήμωσης, χάνει μεγάλες εκτάσεις γης που έφταναν μέχρι την θάλασσα.

Το 1739 γίνεται μεγάλος σεισμός που προκαλεί ζημιές και στο χωριό μας. Οι κάτοικοι που επέζησαν από την αρρώστια, επιστρέφουν και επισκευάζουν τις ζημιές του σεισμού.

Το 1778, έπεσε μια νέα πανώλη στο νησί που ήταν αιτία να συρρικνωθεί λόγω απώλειας εργατών η παραγωγή μετάξης. Μέχρι το 1788 πεθαίνουν 14.000 άνθρωποι. Οι συνέπειες επηρέασαν αργότερα και το χωριό μας.

Το 1788 ο Άγιος Γιώργης, περνά στην ιδιοκτησία του χωριού από ιδιωτική που ήταν και γίνεται η δεύτερη χωριοεκκλησιά μετά τον Άγιο Γιάννη.

Το 1789, λόγω απώλειας εργατικών χεριών εξαιτίας της προαναφερθείσας πανώλης, ακριβαίνει κατά 50% και πλέον το σιτάρι και πεθαίνουν πολλοί άνθρωποι και στο χωριό μας από την πείνα.

19ος αιώνας.

Το 1822, γίνεται η σφαγή της Χίου. Δεν υπάρχουν απώλειες στο χωριό μας, πολλά παιδιά όμως, περίπου δέκα, οδηγούνται στα σκλαβοπάζαρα. Πολλά από αυτά επιστρέφουν αφού πλήρωσαν χρήματα οι γονείς τους ή εκδούλευσαν τα ίδια την ελευθερία τους. 

Γυναικεία-Πατρικούσικη-ενδυμασία-εργασίαςΜετά τη σφαγή, δόθηκαν κίνητρα και αργότερα δόθηκαν επιπλέον προνόμια. Έτσι απελευθερώνεται το εμπόριο της μαστίχας το 1840.

Κατά το έτος 1850-1860 δημιουργήθηκε σύστημα για τρεχάμενο νερό νοτίως του χωριού, στο Χωριοπήγαδο.

Λόγω των προνομίων που παραχωρήθηκαν, εμφανίζονται από το 1870-1880 τα αρχαία ονόματα στο χωριό και λειτουργεί το γραμματοδιδασκαλείο, ιδιωτική εκπαίδευση κατά κάποιο τρόπο.

Το 1881 γίνεται ο μεγάλος σεισμός που κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του νησιού. Στα Πατρικά δεν υπήρχαν παρά μόνο τρις τέσσερις ανθρώπινες απώλειες. Στα επόμενα χρόνια, ανοίγονται είσοδοι στο χωριό και πόρτες στις εξωτερικές πλευρές των σπιτιών. Έτσι το χωριό παύει να λειτουργεί πλέον σαν κάστρο με μία πόρτα.

20ος αιώνας.

Μετά την ενσωμάτωση με το Ελληνικό κράτος (1912), από το 1914 που οριστικοποιείται η νέα συνθήκη, αλλάζουν ανάλογα οι δομές. Καταργείται η Δημογεροντία και θεσπίζεται η Κοινότητα. Λειτουργεί πλέον η δημόσια εκπαίδευση, προσαρμόζονται στην υπάρχουσα φορολογία και στις νέες μορφές διοίκησης.

Έχουν γίνει ήδη ανταλλαγές πληθυσμών και έχουν έρθει λίγοι για να εγκατασταθούν στο χωριό μας, όμως μετά το 1922, μετά την Μικρασιατική καταστροφή, το χωριό φιλοξενεί για λίγα χρόνια και προσφυγικό πληθυσμό. Το 1922 γίνεται πρόταση για τηλεφωνική σύνδεση.

Το 1925 γίνεται πρόταση για δημιουργία κοινοτικού πλυντηρίου στο Χωριοπήγαδο όπου είχε γίνει το 1850-1860 σύστημα με τρεχάμενο νερό.

Το 1931, ξεκινά η κατασκευή της αμαξιτής οδού, που θα συνδέσει το χωριό με την Καλαμωτή. Ολοκληρώνεται το 1933, με έξοδα και προσωπική εργασία των Πατρικούσων. Τότε ιδρύεται και ο Μορφωτικός Αθλητικός Σύλλογος Πατρικών Απόλλων, Μ.Α.Σ.Π.Α., που θέτει σαν στόχο την πολιτιστική, αθλητική και μορφωτική διαπαιδαγώγηση και την δημιουργία έργων. Γίνονται έργα, ποδοσφαιρική ομάδα και θεατρική ομάδα.

Το 1933, εμφανίζεται ο κινηματογράφος στο χωριό μας από ιδιώτη που κάνει προβολή χρησιμοποιώντας χειροκίνητη ηλεκτρογεννήτρια. Τότε περίπου, εμφανίζεται επίσης ο παγωτατζής, συγχωριανός μας, που παράγει το παγωτό, επίσης με χειροκίνητη παγωτομηχανή.

Λίγο μετά, ο Μιχαλιός Ζερβούδης καινοτομεί στο χωριό εγκαθιστώντας στην Φάμπρικά του ηλεκτρογεννήτρια που εξυπηρετεί το ελαιοτριβείο και τον αλευρόμυλο . Επίσης εμφανίζεται στο χωριό το ραδιόφωνο.

Το 1940, έρχεται ο πόλεμος, η γερμανική κατοχή και η πείνα. Υπήρχε μεγάλη ταλαιπωρία αλλά δεν πέθανε από την πείνα κανείς. Πνίγηκαν όμως μερικοί που προσπάθησαν να μεταβούν περνώντας από τα Τουρκικά παράλια στη Μέση Ανατολή, για να βρουν καλύτερη διαβίωση.

Το 1948 το χωριό μας αποκτά από δωρεά, κινηματογραφική μηχανή. Είναι το μόνο που διαθέτει τέτοια μηχανή και κάνει δωρεά προβολή και σε όλα τα γύρω χωριά.

Το 1949, γίνεται σεισμός που προκαλεί αρκετές υλικές ζημιές. Συνέπεια αυτού, η αλλαγή της όψης του χωριού. 
Από το 1952 έως το 1954, γκρεμίζουν την παλιά εκκλησία του Άγιου Γιώργη και την πόρτα του χωριού. Χτίζουν νέα εκκλησία και σχολείο έξω από το χωριό. Πολλές οικογένειες που επλήγησαν μετεγκαθίστανται σε σπίτια γύρω του χωριού, τα οποία κτίσθηκαν από το κράτος.

Το 1956, δημιουργείται δίκτυο ύδρευσης με κοινόχρηστες βρύσες. Η τροφοδοσία γίνεται από πηγάδι. Το 1958 λαμβάνεται απόφαση για γεώτρηση.

Το 1962 ανοίγεται ο δρόμος προς τον Λιλικά. Το 1964 εγκαθίσταται ηλεκτρικό δίκτυο και φωτίζονται οι δρόμοι μέσα στο χωριό με 20 λαμπτήρες. Λίγο αργότερα εμφανίζεται η τηλεόραση.

Το 1979, δημιουργείται ελαιοτριβείο του Συνεταιρισμού. Το 1983 δημιουργείται δίκτυο αποχέτευσης και σύστημα σηπτικών βόθρων. Λίγο αργότερα ξεκινά μια προσπάθεια αναπαλαίωσης του χωριού, το οποίο έχει πλέον χαρακτηρισθεί ως παραδοσιακός οικισμός.